Zijn wie je wil zijn
«Je mag zijn zoals je bent, om te worden wie je bent, maar nog niet kunt zijn.
En je mag het worden op jouw manier en in jouw tijd. » (Anna Terruwe)
1001 vragen:
Terwijl andere slapen, rijzen bij mij 1001 vragen:
– Is het normaal dat ik mij wil uiten als het tegenovergestelde van mijn biologisch geslacht?
– Kan ik mezelf accepteren zoals ik ben?
– Waarom ik?
– Is mijn genderidentiteit wel normaal?
– Mag ik wel toegeven en mij omkleden naar mijn alter ego?
– Waarom voelt het zo goed aan?
– Wat denkt mijn omgeving hiervan als dit uitkomt?
– Ben ik alleen met die gevoelens?
– Wat als anderen mij zo zien?
– Hoe moet ik hier allemaal mee omgaan?
– …?
Op al die vragen is er wel een antwoord, maar het eerste waarnaar je op zoek moet is:
Zelfacceptatie
Aanvaarden wie je bent, hoe moeilijk dat dit ook is. Zolang je jezelf niet aanvaardt, blijft het een strijd tussen jezelf en je alter ego.
Zelfacceptatie is niet eenvoudig, misschien wel de moeilijkste hindernis voor je alter ego.
Zelfacceptatie impliceert ook niet uit de kast komen, maar daar staat tegenover dat als je je zelf aanvaardt het wel makkelijker kan zijn om deze stap te zetten. Het maakt het ook makkelijker om van achter de muren te komen en gelijkgestemden te ontmoeten.
Pas als je jezelf hebt aan aanvaard en je alter ego hebt omarmd, kan je echt beginnen genieten van je alter ego. Zelfacceptatie is de eerste trede naar zelfvertrouwen!
Zelfacceptatie en je omgeving
We zijn allemaal bang om afgewezen te worden als we iets doen of voelen dat niet strookt met het gros van de samenleving. Onze maatschappij is er vooral op gericht om binnen de lijntjes te blijven anders worden we snel als raar bestempeld.
Veelal wordt acceptatie ook gekoppeld aan de omgeving waarin je je begeeft. Als die omgeving jouw genderidentiteit en genderexpressie niet aanvaardt, aanvaard je die ook niet voor jezelf. Dit is fout: we spreken over zelfacceptatie dus is het op dit moment ook niet de omgeving die het moet aanvaarden maar vooral jij zelf.
Wat meer duidelijkheid
Als je genderidentiteit niet overeenkomt met je biologisch geboortegeslacht, is daar niks mis mee. Je kan dit lang negeren, maar toch komt er een dag dat dit de overhand gaat nemen.
Je alter ego aanvaarden zal zijn tijd nodig hebben.
Het tijdsverloop
De meesten van ons doorlopen min of meer hetzelfde proces.
Het begint allemaal met het aantrekken van een eerste jurk, rok of ander kledingstuk van het andere geslacht. Daarbij is er de nodige spanning en een fijn gevoel. Met als gevolg de vraag naar meer van dit.
Op dit moment is het ook maar een experiment waar je morgen weer zal mee stoppen!
Maar bij de meesten van ons is dat het begin van een dubbelleven. Je sociale leven en ééntje die je helemaal alleen beleeft als je alter ego.
Kledij wordt bijbesteld. Dit is wat je je alter ego gunt. De vindingrijkheid om het te verstoppen wordt steeds beter en subtieler. Maar de klok tikt, sneller en sneller. Jouw geheim wordt groter en groter. Niemand zal dit ooit te weten komen en morgen geef je de laatste keer toe aan je alter ego en daarna ga je ermee stoppen. Alleen is die onweerstaanbare drang gekomen doordat je alter ego steeds meer die aandacht vraagt en die niet direct van plan is om ermee te stoppen.
Dan is het tijd om te accepteren dat jij en je alter ego, één persoon zijn. Dat jij bent wie je bent en dat je kan zijn wie je wil zijn.
De drang om gezien worden zoals je werkelijk bent, het kunnen vertellen over je alter ego en gelijkgestemden tegen te komen wordt steeds groter. Je alter ego wil weg van achter de muren en wil erkenning! Het is tijd om uit je sociale isolement te komen.
Dan is het moment aangebroken om naar De Poederdoos te komen waar je deze mensen ook daadwerkelijk kan ontmoeten en jouw verhaal aan kwijt kan. Ze kunnen je ook helpen jouw acceptatie makkelijker te maken door hun gelijklopende ervaring te delen met jou en jij met hen.
«Als je jezelf accepteert, accepteert de hele wereld jou,» schreef de Chinese filosoof Lao-tse al een paar honderd jaar voor Christus.